Maan - NASA - ruimtevaart

'One small step for a woman, one giant leap for mankind.'

Het had gekund ... maar het is anders gelopen ...

Vrouwen op de maan?

Voor alle duidelijkheid: er waren nooit vrouwen op de maan, meer nog, er waren nooit vrouwen in de buurt van de maan. Twaalf mannen hebben de maan betreden, veertien mannen (waaronder twee die ook bij de eerste groep hoorden) kwamen in een baan om de maan.

Tot vandaag is het voor velen een raadsel waarom vrouwen buitenspel werden gezet. Tijdens testen was nochtans gebleken dat ze niet voor mannen hoefden onder te doen. Heel wat vrouwen waren zelfs de meerdere van de man. Mannen krijgen in de ruimte sneller lichamelijke problemen. Door botontkalking komen er immers stoffen vrij in het bloed die voor hartproblemen kunnen zorgen en het was al langer duidelijk dat vrouwen door hun oestrogenen hiertegen beter waren beschermd. Ook het ijzergehalte in het bloed heeft de neiging om bij mannen al te hoog op te lopen. Medicijnen kunnen de ongemakken verhelpen, maar het probleem is dat het lichaam ze in de ruimte niet goed opneemt.

Experimenten hadden tevens uitgewezen dat vrouwen minder snel last kregen van ademhalingsproblemen, overigens zijn vrouwen doorgaans kleiner en lichter, nemen dus minder plaats in, verbruiken minder zuurstof en produceren minder afvalstoffen.

De Russen stuurden als eerste een vrouw in een baan om de aarde (1963: Valentina Tereshkova).

Een postzegel uit 1963 met Tereshkova.

De populariteit van de ruimtevaart schoot met de eerste vrouw naar een absoluut hoogtepunt. Tereshkova was een heldin die overal ter wereld werd gevierd. En het spreekt vanzelf dat de Amerikanen niet konden achterblijven. Ze hadden trouwens al langer vergevorderde, ambitieuze plannen met vrouwelijke astronauten. Het is dan ook niet correct om nu te zeggen dat alle astronauten mannen waren omdat men ze selecteerde uit militairen en omdat militairen nu eenmaal mannen waren.

Begin de jaren 60 wees alles erop dat vrouwen een glorieuze toekomst in de ruimte tegemoet gingen. Tot bekend werd dat Tereshkova er rare dingen had meegemaakt. Rare dingen, omdat we nooit zullen weten wat er precies met haar aan de hand was. Zo werd gezegd dat haar helm te zwaar was, een helm die welgeteld nul gram woog ... in gewichtloze toestand. Feit is dat Sergei Korolev, de beroemde hoofdconstructeur, zich liet ontvallen dat 'vrouwen ongeschikt waren voor de ruimtevaart'. Waarom? Joost mag het weten.

Blijkbaar heeft men na Tereshkova nog lang moeten zoeken naar geschikte vrouwen, want het duurde bijna twintig jaar vooraleer er nog een vrouw de ruimte werd ingestuurd. Heeft men misschien gezocht naar afdoende selectiecriteria? [Astronauten worden vandaag getest in een speciale ruimte die hen berooft van alle zintuiglijke waarnemingen. Volgens sommigen omdat er op de maan dezelfde omstandigheden gelden - wat uiteraard onwaar is -.] Hoger dan een paar honderd kilometer kwam een vrouw echter nooit.

***

Update maart 2017: Beschouw dit artikel aub enkel als een intermezzo. Het is overigens maar één van de vele artikels die ons blijven aan het denken zetten.

Update januari 2020: Sharman, de eerste Brit(se) in de ruimte heeft het over aliens die zich misschien tussen ons bevinden Op basis van haar ervaringen in de ruimte is ze er zeker van dat aliens bestaan. Sharman verbleef in 1991 acht dagen in het ruimtestation MIR. Ondanks haar uitstekende prestaties werd ze in 1992 en 1998 afgewezen voor verdere deelname aan ruimtereizen. Om één of andere reden werd het akelig stil rond haar. Wij geloven niet dat daar na vandaag (6 januari 2020) en dus na haar interview in 'The Observer' enige verandering in zal komen. Dat ze in het bewuste interview zegt dat ze gelooft dat aliens wel moeten bestaan omdat de mens gezien de onmetelijkheid van het heelal niet de enige intelligente levensvorm kan zijn. Dat lijkt ons vrij logisch. Dat ze zo zeker is van haar stuk en dat ze zo stellig zegt dat aliens mogelijk tussen ons leven, dat geeft ons de indruk dat ze meer weet dan wat ze zegt ... veel meer. Waarom bleken er in 1992 en 1998 andere kandidaten meer geschikt dan de uiterst intelligente en ervaren Sharman, iemand die overigens door en door gepassioneerd was en nog steeds is door de ruimte ... Wij stellen ons de vraag of ze op het punt stond geheimen te ontdekken met betrekking tot aliens die zich bevinden in een soort bewustzijnscluster (precies datgene wat wij geloven). Wij vragen ons ook af of ze paranormale ervaringen heeft meegemaakt in de ruimte. Met de beweringen (en/of experimenten) van Mitchel en anderen in het achterhoofd, moet men zich die vragen durven stellen ...

***

Gebrek aan populariteit werd bijna tien jaar na de ruimtevlucht van Tereshkova één van de redenen voor het stopzetten van het Apolloproject. Het volk duldde niet meer dat er teveel belastingsgeld werd uitgegeven. Waarom men zich dan niet eens de moeite heeft getroost om de belangstelling van het volk aan te wakkeren, mag - opnieuw - Joost weten. Eén vrouw (ocharme) op de maan had de populariteit immers een ongeziene boost gegeven. Doch, ongelooflijk maar waar, NASA stond liever toe dat de astronauten op de maan bokkensprongen maakten, dansten, zongen, golf speelden en zich kortom als clowns gedroegen. Clowns waarmee enkel de domme burger smakelijk kon lachen. De doorsnee burger lachte immers groen. Het ging nu eenmaal om belastingsgeld.

Eigenlijk lijkt het er eerder op dat men de populariteit naar beneden wou halen, in plaats van op te krikken. Hoe lager de populariteit, hoe makkelijker men het Apolloproject kon beëindigen en de maanbasis naar de Griekse kalender verwijzen.

Wat men had ontdekt op de maan, wou men liever laten rusten.