EVA WAS EERST
Je hebt geen ziel. Je bént een ziel. Je hebt een lichaam ... (Charles Staples Lewis,
Iers schrijver)
Eva was eerst
De Bijbel gaat terug tot tijden die niemand kan achterhalen. Veel werd ongetwijfeld aangedikt of zelfs volledig gefantaseerd, maar toch verwijst hij naar datgene waar heel wat universele mythen van doordrongen zijn: ooit leefden er verspreid op aarde superieure mensen. Van de Anunnaki bij de Soemeriërs, de Engelen bij de Joden tot de Viracocha bij de Inca's, de vanzelfsprekendheid waarmee in wereldwijde oeroude verhalen over 'godenmensen' wordt gesproken, doet vermoeden dat van pure fantasie geen sprake kan zijn.
De leden van het zogenaamde godenras waren rechtschapen. Ze waren 'goed' doordat een hogere geest bezit van hen had genomen. Opmerkelijk is dat de Heilige Geest in de Bijbel nooit in plaatsen, dieren of dingen aanwezig is, enkel in mensen. Daarbij leken de supermensen stuk voor stuk een onvoorstelbaar hoge leeftijd te bereiken. Alsof ze het niet nodig vonden om hun DNA snel door te geven. Iets wat aardse wezens normaal gezien moeten doen om - hoe kan het ook anders - genetisch flexibel te blijven om de wispelturige planeet het hoofd te kunnen bieden. Al bij al blijken de oudste teksten dus verrassend nauw aan te sluiten bij de stelling dat een buitenaardse beschaving de aarde heeft bezocht.
De Bijbel staat vol met verwijzingen naar 'Elohim' en 'Engelen' (beide namen werden door elkaar gebruikt). En ondanks de meningsverschillen hierover, mag men aannemen dat ze superwezens waren. Ze leken op mensen, maar werden door de gewone mens als afgezanten van God beschouwd, die iets te vaak 'uit de hemel neerdaalden' om telkens weer van beeldspraak te kunnen spreken. Dat ze dus op één of andere manier konden vliegen, ligt voor de hand. Vaak verschenen ze ook in visioenen. Alsof ze geen stem hadden maar rechtstreeks konden doordringen in het bewustzijn. Toevallig weer een kenmerk dat men aan een buitenaardse levensvorm kan toeschrijven. .
Eva wordt in de Bijbel als dé moederfiguur aanzien. Ze kwam in de eerste geschriften vóór Adam. Met andere woorden: Eva was eerst.
De oudste goden waren godinnen. Blijkbaar was er gedurende de eerste 20.000 jaar dat er bewijzen van het bestaan van een superbewustzijn werden gevonden op deze planeet, geen spoor van een mannelijke beeltenis, laat staan van een mannelijke god. De venusbeeldjes vereerden een vrouw die achteraf nooit een naam heeft gekregen. Laten we haar alsnog Eva noemen. Ontelbare tot 32.000 jaar oude sculptuurtjes lijken een zwangere vrouw voor te stellen. Sommigen zien er - ten onrechte - een karikatuur in.
De 29.000 jaar oude Venus van Vestonice (Foto: Wikipedia).
Gedurende 20.000 jaar werden er massa's beeldjes gemaakt van een vrouw maar blijkbaar geen enkel van een man.
Volgens het Oude Testament was Eva eerst onsterfelijk. Door van de verboden vrucht te eten, werd ze sterfelijk.
De verboden vrucht die in feite niets anders was dan de eerste geslachtsgemeenschap. In Genesis (3:16) spreekt God de straf uit voor haar zonde en zegt tegen Eva:
…Ik zal uw pijn vermenigvuldigen … met smart zult ge uw kinderen baren … en de man zal over u heersen …
Het feit dat Eva volgens de Bijbel eerst onsterfelijk was, betekent wellicht dat ze, net als zoveel andere figuren uit de Bijbel, onwaarschijnlijk oud is geworden. Dat de vrouw voortaan met smart kinderen zou baren, houdt dan weer in dat haar voortplanting oorspronkelijk pijnloos moet zijn geweest. Alsof daarmee wordt verwezen naar een vorm van klonen.
De eerste geslachtsgemeenschap met de 'harige aap' betekende echter het begin van alle ellende. De zondeval was begonnen en de mens zou steeds verder afglijden. Of hij het dieptepunt al heeft bereikt, weten wij niet, maar het degeneratieproces kent een keerpunt waarna volgens ons het goede in de mens langzaam maar zeker de bovenhand zal halen en uiteindelijk 'het kwaad' zal uitroeien.