maanlanding

Wat niet weet, niet deert

Door de botsing tussen twee werelden en de vermenging die daaruit is voortgevloeid, is de mens terechtgekomen in een mallemolen. En er is blijkbaar niets dat die molen kan doen stoppen. Welk nut heeft het dan om alles over onze afkomst te willen weten? Het ligt zelfs voor de hand dat de waarheid het houvast voor miljoenen mensen -religie- zou wegnemen. We mogen 'zij die weten' dus niet te snel met de vinger wijzen. Best mogelijk dat ze het beste met ons voorhebben.

Edgar Mitchell en Philip Corso -om er maar twee te noemen- verdienen eigenlijk de hoogste geloofwaardigheid, maar worden meedogenloos op de korrel genomen. Eén van de meest gehoorde kritieken? 'Enkel dankzij hun uitlatingen werden hun boeken bestsellers.' Dat valt niet te ontkennen, maar een boek schrijven is nu eenmaal de beste manier om 'gehoord' te worden. Of zoals Bulwer-Lytton al zei: 'De pen is machtiger dan het zwaard'. De criticasters hebben echter een onmiskenbaar voordeel: de echte machthebbers willen (voorlopig?) niet dat de waarheid aan het licht komt.

Ondanks het feit dat de media af en toe niet anders kunnen dan de getuigenissen van mensen als Mitchell en Corso naar buiten te brengen, lijkt het alsof de reporters in kwestie meewarig het hoofd schudden bij zoveel onzin. De zoon van Philip Corso zegt het ietwat verbitterd in het openbaar: 'Mijn vader wordt afgeschilderd als een leugenaar. Dit doet pijn want ik hield zielsveel van hem en hij was een gewetensvol en eerbaar man. Hij werd door de hoogste autoriteiten onder extreme druk gezet om zijn verhaal niet te doen. Ik ben fier dat hij aan die druk heeft weerstaan.'

Het is te hopen dat ook Neil Armstrong op een bepaald moment aan die druk zal kunnen weerstaan. Hij lijkt reeds heel wat jaren de grootste gewetensproblemen te torsen. Hij zal zich echter moeten haasten want ook hij nadert het einde van zijn leven.

Alles wat uit de conservatieve doos springt, is het doelwit van de jagers op complottheorieën. De believers van dat pseudowetenschappelijk of erger, geschifte gedachtegoed, beschikken daarom best over een olifantenvel.

[Als (ex)deelnemers aan sommige discussies op het internet, weten wij waarover we spreken. Daarbij troosten wij ons met de gedachte dat toch minstens een paar van onze 'tegenstanders' hopelijk lijden aan één of ander syndroom dat hen niet toelaat om hun vaste denkpatronen te doorbreken, want de woorden waarmee wij werden verwezen naar een aparte categorie -zeker niet daar waar serieuze mensen discussiëren- waren vaak nogal direct. Om niet te moeten zeggen dat het soms om echte verwijten ging.]

Maar ondanks dat, hebben getuigenissen als deze van Corso en Mitchell velen de ogen geopend. Tel daarbij de unieke mens, grotschilders, piramiden, Egyptische priesters, Plato, universele mythen, geheime genootschappen, Roswell, maanlandingen, mysterieuze witte lichten, piramiden ... en de puzzel begint min of meer vorm te krijgen.

Toegegeven, er ontbreken nog stukken. En een almachtige, onzichtbare hand lijkt ons af en toe een fout stukje toe te stoppen, waardoor wij even op het verkeerde been komen te staan. Iets waar de jagers overigens gretig gebruik van maken. Maar het geheel toont ondertussen wel aan waar de gigantische evolutiesprong van de mens vandaan komt.