Mensen zonder geslacht?

 

 

De oudste afbeeldingen (tekeningen) die een man voorstellen, zijn zo zeldzaam dat men wel moet overwegen om ze als vervalsingen van tafel te vegen. Iets waarvan men maar één of - in het beste geval - een paar exemplaren terugvindt, wekt nu eenmaal argwaan. Geloofwaardige voorstellingen van mannen laten 20.000 jaar op zich wachten en zijn daarbij van een bedroevend laag niveau in vergelijking met de venusbeeldjes.

 

Hetzelfde geldt voor de fallussymbolen en van taferelen die seks suggereren. (Wat niet wegneemt dat sommigen in de uitgebeelde vrouwen hoe dan ook erotiek willen zien.) Eigenlijk staat het zo goed als vast: seks was voor onze prehistorische voorouders niet belangrijk. Pas (lang) na de Zondvloed treedt erotiek en pure seks meer en meer op de voorgrond. Wij zijn ervan overtuigd dat de drang naar seks eerder iets is voor het beest in de mens.

 

Verwarrend zijn wel de afbeeldingen van figuren zonder geslachtskenmerken. Ook al omdat ze voorkomen in de oudste verhalen. Alsof die figuren tot een aparte categorie behoorden. [Wij menen dat de goden eruit zagen als vrouwen met weinig uitgesproken geslachtskenmerken.]

 

Volgende