Het is niet omdat je op een platgetreden pad loopt, dat je op de goede weg bent (Voltaire).

 

 

Wetenschappers wisselen van mening over het antwoord op volgende vraag (Discovery Science): 'Hoe kan de mens ooit overleven op een levensvatbare planeet die zich buiten ons zonnestelsel bevindt?' Het antwoord waarover iedereen het eens blijkt te zijn: 'Hopelijk zijn de wezens op die planeet minder ontwikkeld dan wij en zijn we tegen die tijd in staat om ons bewustzijn over te planten in één van hen. Het is de beste manier om alle obstakels die eigen zijn aan de nieuwe planeet te overwinnen.'

 

Is het denkbaar dat wetenschappers niet beseffen dat ze daarmee wellicht verklaren waar het bewustzijn van de mens vandaan komt?

 

 

Een mogelijke verklaring

 

 

Volgens religies wereldwijd heeft God de mens geschapen. En misschien is dat wel zo. Maar het lijkt er meer op dat er een soort 'tussengod' in het spel is, die de mens enkel heeft getransformeerd en er zijn bewustzijn heeft ingeplant. Dat bewustzijn, de Heilige Geest of de ziel, is wellicht iets Goddelijks dat moet groeien vooraleer het een door diezelfde God voorbestemde koers kan varen. God kan dus best wel de Schepper zijn van het menselijke bewustzijn, maar dat betekent nog niet dat Hij het naar planeet Aarde heeft gebracht.

 

Zo weet men vandaag dat het mogelijk moet zijn om via een medische ingreep het bewustzijn van een mens te transplanteren in een kloon. Slechts een klein deeltje van de hersenen zou daarvoor nodig zijn. Voorlopig weet men nog niet precies welk deeltje dat is, maar een doorbraak hangt in de lucht en zonder ethische bezwaren was die er misschien al geweest.

 

Een verklaring voor het plotse verschijnen van een superieur wezen op planeet Aarde kan als volgt gaan:

 

Onze buitenaardse voorouders - of hun robotten - selecteerden vrouwelijke exemplaren van de Homo sapiens. Op de maan transformeerden ze hen tot superieure mensen en brachten er hun bewustzijn in over. Dat bewustzijn kwam van een planeet waar het leven niet had moeten strijden om te overleven. Het had zich niet in ontelbare deeltjes moeten splitsen en had zich veel verder kunnen ontwikkelen dan op aarde. Het kwade dat niets anders is dan egocentrisme en dat, net als uiterlijke schoonheid, een uitvinding is van het aardse leven om de differentiatie te stimuleren, kende het niet. Het bewustzijn kende geen agressie, seks of machtsgevoelens. Het was zuiver. Door een elektromagnetische kracht kon het zelfs buiten het lichaam treden en ernaar terugkeren.

 

Tussen haakjes: niet alleen auteurs als Grazyna Fosar geloven in een toekomstig open netwerk van het menselijke bewustzijn, zelfs beroemde wetenschappers als een Stephen Hawking en Edward Witten geloven erin. En misschien geloven ze ook dat wat zij als de toekomst zien van het bewustzijn, in een ver verleden al eens is geweest. Maar vooraleer ze dat hardop zullen uitspreken, zal er nog veel water naar zee vloeien, want zij beseffen ongetwijfeld dat ze daarna nog weinig op een positieve manier in de media zouden komen.

 

Ongeveer 32.000 jaar geleden ontwikkelde zich - in wat nu Zuid-Frankrijk is - een mutant die zich thuis voelde onder de grond. Wie honderden meters onderaardse gangen aflegt vooraleer aan zijn kunstwerken te beginnen, wekt nu eenmaal de indruk zich thuis te voelen onder de grond.

 

De evolutietheorie zegt dat evolutie te danken is aan mutanten die toevallig een eigenschap hebben die iets beter is dan die van de concurrentie. Hier bleek de mutant plots een eigenschap te bezitten (bewustzijn) die alle concurrentie verpletterde. Daarbij had hij niet de geleidelijke weg naar omhoog gevolgd, die het leven op moeder aarde verplicht is te volgen, maar kwam - bij wijze van spreken - uit de tegenovergestelde richting.

 

De eerste mutant (Eva) gaf haar genen en bewustzijn door aan de wilde Homo sapiens.

 

Haar nakomelingen hadden echter geen contact met de leden van het godenras. Het lijkt er trouwens op dat ook deze laatste om één of andere reden liever ondergronds vertoefden. Mysterieuze ondergrondse gangenstelsels in de buurt van - en vaak onder - alle oeroude heilige bouwwerken, wijzen daar in elk geval op.

 

De wereldrampen op het einde van het pleistoceen veegde het godenras, samen met een groot deel van de zogenaamde hybriden, zo goed als van de kaart. Sommigen kunnen het mogelijk nog enige tijd hebben uitgehouden. Maar al bij al duurde het duizenden jaren vooraleer de nieuwe mens opstond.

 

Het hoeft niet te verbazen dat na de megacatastrofen de genen van de Cro Magnon in de landen rond de Middellandse Zee sterker vertegenwoordigd waren dan in de rest van de wereld. Niet alleen de genen zelf, ook Pyreneeën en Alpen hadden immers een prima bescherming geboden. Die genen vonden opnieuw hun weg naar heel wat uithoeken van de wereld, waarbij ze deze keer af en toe hun gelijke tegenkwamen. Uiteindelijk stak de georganiseerde macht voor het eerst op grote schaal de kop op, niet toevallig in het Middellandse Zeegebied. De zwerftochten van individuele groepen liepen ten einde. De mens settelde zich.

Egyptenaren - de eerste farao's kwamen 'uit het noorden' -, Grieken en Romeinen werden supermachten van hun tijd. Hun veroveringen liepen echter minder vlot en vreedzaam dan deze die zich tijdens de 20.000 jaar vóór de megacatastrofen hadden voltrokken. Meer nog, de veroveraars waren wreed. Hoewel de volken die werden veroverd, vaak nog wreder waren.

***

Ten tijde van de megacatastrofen waren ook de goden gedegenereerd. Ze hadden zich met gewone mensen vermengd. Dat is tenminste wat zowel Plato, de Bijbel als de oudste mythen ons hierover vertellen. Net zoals ze ons vertellen dat de zondvloed een straf was van God, of van de goden. Of hebben de goden zichzelf vernietigd in de hoop, dat het uiteindelijk toch nog goed zou komen?  

De megacatastrofen hebben, bij wijze van spreken, het bewustzijn een nieuwe start gegeven. Vandaag staan we zelfs op het punt om de kennis van onze buitenaardse voorouders te achterhalen. En de mens mag dan besmet zijn met het aardse egocentrisme, stilaan groeit wereldwijd, met de hulp van het internet, een inzicht dat nog een immense weg heeft af te leggen, maar dat bij sommigen de hoop op een betere wereld aanwakkert.

 

volgende, klik hier

Tip: als u op het gewone internetpijltje 'vorige pagina' klikt, komt u op de juiste plaats in het overzicht terecht in plaats van bovenaan.