Maanlanding - Neil Armstrong - Buzz Aldrin - James Irwin

Alles wat men nodig heeft in het leven is onwetendheid en vertrouwen ... (Mark Twain, meester vrijmetselaar)

Gij zult niet liegen

Apollo astronauten werden letterlijk en figuurlijk grondig doorgelicht. Op een paar uitzonderingen na bekleedden ze hoge rangen in het Amerikaanse leger. Ze hebben allemaal dure eden gezworen, waardoor ze elke uitspraak over wat ze op de maan hebben meegemaakt, moeten wikken en wegen. Het spreekt dus vanzelf dat men ze maar zelden op een verspreking heeft kunnen betrappen. Diegenen die overblijven, lijken stuk voor stuk enthousiaste ouderlingen met niets dan lof over de maan. Vrolijke oudjes ... die af en toe last leken (lijken) te krijgen van hun geweten.

Een kort overzicht van enkele beroemde maanmannen - mannen die ooit een voet op de maan hebben gezet - die met hun woorden en daden de wenkbrauwen hebben doen fronsen:

Neil Armstrong - Apollo 11 -

Op 20 juli 1994 sprak de eerste man op de maan tot een groep uitverkoren jonge studenten op emotionele toon: ‘Jullie zijn in staat om de grootste dingen te ontdekken op voorwaarde dat jullie de beschermende lagen van de waarheid kunnen weghalen.’ (Zijn toespraak kunt u volgen op het videofragment hieronder.)

Armstrong is een leidersfiguur. Hij is een bezield man wiens geestdrift echter een melancholische schaduw lijkt mee te dragen. Het is iemand die altijd op zijn strepen heeft gestaan en van wie men mag aannemen dat hij ten volle zou genieten van de eerbetuigingen die een historische figuur nu eenmaal te beurt vallen, vooral omdat hij er zelf ongetwijfeld van overtuigd is dat hij de roem verdient. Hij heeft tenslotte zijn leven meer dan eens in de waagschaal gelegd, niet alleen tijdens de eerste maanlanding maar ook tijdens de voorbereidingen ervan. Dat hij roem nastreefde, blijkt uit zijn deelname aan de Koreaanse oorlog, waarvoor hij als gevechtspiloot meerdere medailles ontving. Laat u dus niet misleiden door het imago van timide held, dat rond Armstrong werd opgebouwd. Hij is eerder een wolf dan een schaap.

Het Apollo project had de belastingbetalers miljarden gekost. Logisch dus dat de burgers stonden te popelen om alles te horen uit eerste hand. Ze kwamen echter van een kale reis thuis. Armstrong wou het liefst met rust gelaten worden. Zijn optredens werden geforceerde nummertjes die af en toe een raadselachtige noot meekregen.

Buzz Aldrin - Apollo 11 -

In een interview in 2007 zegt een luchtige Buzz Aldrin dat ze een licht zagen dat ze niet konden identificeren. Het leek alsof het licht hen volgde. Uit de lichaamstaal van Aldrin blijkt dat hij zich ongemakkelijk begint te voelen als de reporter blijft aandringen over wat hij precies heeft gezien. Hij stamelt wat over dingen die hij niet kan verklaren en verandert daarna snel van onderwerp.

Aldrin voert al jaren bij wijze van spreken een promotiecampagne voor NASA. Hij heeft nu ook een boek geschreven. Hij lijkt zijn leven weer in de hand te hebben. Maar dat was ooit anders. Na zijn terugkeer van de maan raakte hij verslaafd aan alcohol en sukkelde van de ene depressie in de andere. Zijn geloof in God is naar eigen zeggen zijn redding geweest.

De bemanning van Apollo 11 in 2004 bij president Bush in het Witte Huis. Van links naar rechts Collins, Bush, Armstrong en Aldrin.
(Foto: Wikimedia Commons)

Alan Bean - Apollo 12 - 'Ik weet zeker dat de maan de spiritualiteit in de mens versterkt'. Bean is nu kunstschilder en zijn schilderijen slaan maar op één onderwerp: de maan. ‘Ik heb nog meer verhalen te vertellen dan dagen te leven.’

James Irwin -Apollo 15- overleed op 61 jarige leeftijd aan een hartaanval. Hij heeft meermaals zaken gezegd die tot nadenken stemmen. Ook zou hij in 1976 van plan zijn geweest om openlijk een getuigenis af te leggen. Pas op het laatste moment kwam hij op zijn voornemen terug. ‘Ik kijk uit naar mijn pensioen, ik heb een familie waar ik moet voor zorgen en ze hebben me gevraagd om het met rust te laten.'

Een drietal quoten van hem: 'Op de maan werd alles me duidelijk.' 'Ik kan me geen heiliger plek indenken dan de maan.' 'Ik maakte er deel uit van een allesomvattend bewustzijn.'

Irwin was het toonbeeld van de nuchtere wetenschapper. Na zijn terugkeer van de maan begon hij plots te zoeken naar de Ark van Noach. Hij heeft er zijn verdere leven aan gewijd.

Charles Duke - Apollo 16 - stond geenszins open voor spiritualiteit op de maan. Hij was een man die enkel aan zichzelf dacht. Na zijn maanlanding werd hij een toegewijde christen. Nu heeft hij een kerk gesticht en legt zich vooral toe op de spirituele wereld.

Duke in 2009 (Foto: Wikipedia).

Eugene Cernan - Apollo 17 - 'Ik weet nu zeker dat er iets is dat veel groter en sterker is dan de mens'.

Wie hun - weliswaar zeldzame - ontboezemingen naast elkaar legt en wie niet blind is voor hun veranderde levensvisie, moet bijna besluiten dat diegenen die de maan hebben betreden, door iets overdonderd werden. Niet dat andere astronauten, vóór en na hen, te weinig eerbied toonden voor de ruimte, maar de maan sloeg blijkbaar alles, alsof God Zelf er rondwaarde.

Hoewel het er alle schijn van heeft dat sommige maanmannen een ongelooflijk geheim met zich meedragen, moet gezegd dat andere blijkbaar niet al te zeer getroffen leken door hun ervaringen. Misschien dat ze -onder druk van NASA- beter komedie spelen? Of misschien waren ze minder gevoelig voor het maanfenomeen?

Alleen nog maar Edgar Mitchell -Apollo 14- (over hem volgt een apart hoofdstuk) en James Irwin, zouden ons echter met verstomming moeten slaan. Mitchell durft zijn overtuiging openlijk uit te spreken, maar dat hij ons niet alles zegt, hoeft geen betoog. En van Irwin zullen we nooit weten wat hij ons nog allemaal te vertellen had.

Sommige woorden en daden van astronauten hebben velen aan het denken gezet. Ze vormen uiteraard geen doorslaggevend bewijs, anders waren sites als deze overbodig, maar wie het verband ziet tussen de plotse stopzetting van het Apollo project en de andere bevindingen die verder op deze site aan bod komen, moet zich toch vragen stellen? Mogelijk dat uiteindelijk meerdere astronauten zullen opstaan om de waarheid naar buiten te brengen. Ze naderen ten slotte allemaal het einde van hun leven, wat bij anderen die ons de ogen hebben geopend blijkbaar een extra stimulans is geweest om hun dure eden (gedeeltelijk) naast zich neer te leggen. Hoewel het nog de vraag blijft of dat veel zou uitmaken. De massa trapt nu eenmaal gemakkelijk in de val van het welles-nietes spel dat de media spelen rond alles wat met onze buitenaardse afkomst te maken heeft. Zodra je in het labyrint van dat spel verzeild raakt, is de waarheid ver te zoeken ...

***

Een tweetal (oorspronkelijk waren het er drie) filmfragmenten. Het meest expliciete werd om onduidelijke redenen verwijderd van het internet.

De cryptische speech van Armstrong (let vooral op wat hij zegt rond de vijfde minuut van het fragment).

De volgende video lijkt misschien eerder iets voor Indiana Jones, maar wij hopen dat u er zich dezelfde vragen bij stelt als diegene die wij ons stellen:

In sommige fragmenten die ondertussen van het internet zijn verwijderd, zei Aldrin onbewogen dat de hij de lichten verwarde met Venus. En dit is volgens ons onmogelijk voor een astronaut van zijn kaliber ...