Genetische manipulatie in de oudheid - hybriden

Uiteindelijk degenereerden de goden

Genetische manipulaties zijn geen uitvinding van deze tijd. Ze zijn te danken aan oude kennis die opnieuw haar intrede doet. Vandaag staan wetenschappers op het punt wezens te maken die al vanaf de gigantische bewustzijnssprong van de mens werden uitgebeeld. Ze mengen menselijk met dierlijk DNA en transplanteren de kop van het ene dier op het lichaam van een ander. Het lijkt absurd, maar het zijn ingrepen waarvan werd bewezen dat ze plaatsvinden. Kunnen ze de kop van een dier overbrengen op het lichaam van een mens, of het hoofd van een mens op het lichaam van een dier? We moeten u het antwoord schuldig blijven, maar als ze het vandaag nog niet kunnen, dan toch zeker morgen.

Al in de tijd van de eerste grotschilderingen werden er echter mensen uitgebeeld die een combinatie waren van mens en dier. Vondsten uit West-Europa, Turkije (onder meer in Göbekli Tepe), Soemerië, Egypte, en vele andere (heilige) plaatsen, duiden erop dat er in prehistorische tijden met mens en dier werd geëxperimenteerd.

De circa 30.000 jaar oude Leeuwman (of Leeuwvrouw) kwam in de rubriek 'Raadsels rond de oudste kunst' al eens aan bod. (Foto: Wikipedia)

Grotschilderingen uit Zuid-Frankrijk die duizenden jaren ouder zijn dan de megacatastrofen: De Tovenaar, met daarnaast een wezen dat half mens, half dier is.

Een god uit het oude Soemerië.

Terwijl de Grote Sfinx een leeuw is met het hoofd van een mens, stond er op het lichaam van Horus en Anubis respectievelijk de kop van een valk en een jakhals.

Pseudowetenschappers stellen vast dat de oudste grotschilderingen van wat men genetisch gemanipuleerde wezens zou kunnen noemen, mogelijk op realiteit berusten, en dat illustraties van mensen met dierenhoofden uit Soemerië en Egypte- eveneens waarheidsgetrouw kunnen zijn.

Er zijn ongetwijfeld in latere tijden massa's wezens aan de verbeelding ontsproten, maar wij geloven dat de eerst afbeeldingen van hybride wezens echt hebben bestaan.

Eén exemplaar uit latere tijden trekt echter de aandacht van velen:

Staat de maangodin Isis, met of zonder vleugels, symbool voor het goede, dan staat Baphomet, een hybride figuur met penis, borsten, vleugels en de kop van een bok, symbool voor het kwade, de duivel. Ook de duivel had zijn aanbidders, meer bepaald bij Tempeliers en naar het schijnt bij sommige vrijmetselaars. Merk op dat Baphomet [in onze ogen een gedegenereerde godheid] zich tussen twee manen bevindt. Met zijn mannelijke, linkse arm wijst hij naar een zwarte maan onder zich, met zijn vrouwelijke rechtse, naar een witte maan boven. Alsof Baphomet, die overigens op de aardbol lijkt te zitten, daarmee wil zeggen dat hij/zij een kruising is tussen twee werelden.

Wie naast de afbeeldingen de oude teksten legt, krijgt nog meer de indruk dat de goden met menselijk en dierlijk DNA hebben geëxperimenteerd. Gezien hun kennis en het feit dat de huidige mens precies hetzelfde aan het doen is, zou het niet meer dan logisch zijn geweest. Ontelbare tekeningen van mensen en dieren met onnatuurlijke kenmerken, tonen echter aan dat ze er hier op aarde toch wel een zootje van hadden gemaakt.
***
Giorgio Tsoukalos -een discipel van von Däniken- mag dan een haardos hebben die zijn geloofwaardigheid niet verder helpt, hij spreekt tenminste duidelijke taal: de goden hebben op het einde kernoorlogen gevoerd. Onder meer Mohenjo Daro (Pakistan) zou meer dan 12.000 jaar geleden, getroffen zijn geweest door een kernbom.

Overigens staat het internet vol van verwijzingen naar het gebruik van atoomwapens in oude tijden.

Ondanks de vele aanwijzingen zullen de twijfels echter blijven bestaan. De tijd is nog niet gekomen om de waarheid over het bestaan van de goden aan het licht te brengen.
Zelfs Robert Oppenheimer, vader van de atoombom, kenner van het Sanskriet, heeft door zijn cryptisch taalgebruik bijgedragen tot datgene waarvan we na lang twijfelen overtuigd zijn geraakt. Hij kreeg van een student de vraag of dit nu de eerste atoombom was die tot ontploffing werd gebracht. Zijn antwoord: 'Het was de eerste in deze moderne tijden'.

Nog een mogelijke hint naar oorlogsvoering in oude tijden: Een afgevlakte berg vandaag.

En een afgevlakte berg uit prehistorische tijden.

Het blijft gissen naar de oorzaak of de reden van de afgevlakte bergtoppen in Nazca. Mogelijk waren er afgevlakte heuvels en bergtoppen zowat overal ter wereld (denk aan de Acropolis en Monte Alban). Doch vele zijn nu weggeërodeerd of volgebouwd. Hoe dan ook, het zou het ons niet verbazen dat afgevlakte heuvels 'alweer' om dezelfde reden door de zogenaamde aliens werden gebruikt als deze waarvoor de mens ze vandaag vaak gebruikt: Voor het lanceren van raketten en het plaatsen van radars, veelal voor militaire doeleinden.

Tussen haakjes: De Nazca lijnen blijven een mysterie. Een zoveelste aanwijzing aan het feit dat de oude beschavingen niet zonder reden in de goden geloofden. Waarom gigantische tekeningen maken in de aardbodem? Tekeningen die enkel tot doel hadden dat de goden hen vanuit 'de hemel' zouden zien. (Wij geloven dat overal ter wereld enigszins gelijkaardige blikvangers werden gemaakt. Echter alleen in Peru zijn ze door speciale omstandigheden gespaard gebleven.)